شکوه زندگی

شب میلاد مولا، برفراز آسمان مکه، ملائک تکه‌‌‌ای از خورشید را در دست گرفتند و از آن مشت مشت نور بر کعبه و حرم و دشت‌ها پاشیدند انگار دریاچه‌‌‌ای هم بود که رویش مثال گویی صیقل داده میدرخشید و هر چه در آسمانها میگذشت در آن پیدا بود خیلی لحظات شیرین و آرامش بخشی بود. عده‌‌‌ای در خواب بودند و سرود انسانیت بالای سرشان نواختند چشم باز کردند انگار دیگر انسان بهتری بودند بسیار شادی روحی معنوی خاصی در چشمانشان حلقه بسته بود و تو هم بودی، اگر بگویم دست در دست هم پا به پای ملائک میرفتیم ناراحت میشوی؟ در رویاهای من شرع و دین و خدا جور دیگریست اصلا جهان و هستی چیز دیگریست، عالم معنا به غایت ساده و خالص و پر از نیکیهاست در آن ذره‌‌‌ای غم و اندوه و هجران معنا ندارد در آن جز روح‌های صاف و صادق و شاد دیده نمی‌شوند وقتی تمام وجودت بخندد به آن راه می‌یابی یا اگر ندایت سر دهند که باشی در آن هست می‌شوی